Ćwiczenia
Oddychanie jest jedną z najważniejszych czynności naszego organizmu, a metoda Buteyko może pomóc dzieciom w poprawnym oddychaniu. Poznaj zalety prawidłowego oddychania metodą Butejko, która wpłya pozytywnie zdrowie i samopoczucie twoich dzieci.
- Poprawne oddychanie ma ogromny wpływ na funkcjonowanie układu odpornościowego. Dzieci, które oddychają prawidłowo, mają większą odporność na infekcje i choroby. Skuteczne oddychanie pomaga również w eliminacji toksyn z organizmu, co wzmacnia naturalną obronę organizmu.
- Poprawa koncentracji i wydajności umysłowej: Badania wykazały, że prawidłowe oddychanie wpływa na funkcjonowanie mózgu. Dzieci, które oddychają odpowiednio, są bardziej skoncentrowane, mają lepszą pamięć i wydajność umysłową. Poprawne dotlenienie mózgu poprzez prawidłowe oddychanie może również pomóc w redukcji objawów ADHD.
- Redukcja objawów stresu i lęku: Prawidłowe oddychanie pomaga w regulacji ośrodka nerwowego, który odpowiada za reakcję na stres i lęk. Dzieci uczące się metody Buteyko mogą skutecznie zmniejszyć objawy stresu oraz lęku, co wpływa na ich ogólny stan emocjonalny.
- Poprawa jakości snu: Wiele dzieci ma problemy ze snem z powodu nieprawidłowego oddychania. Metoda Buteyko, poprzez kontrolowanie oddechu, może pomóc w poprawie jakości snu i zmniejszeniu występowania bezdechów senny.
- Zwiększenie wytrzymałości fizycznej: Poprawne oddychanie ma kluczowe znaczenie dla wydolności fizycznej. Prawidłowe dotlenienie mięśni i organizmu jako całości pozwala na dłuższe i bardziej efektywne treningi, a także zwiększa ogólną wydolność. Oddychanie przez nos wpływa również na rozwój mowy.
Bądź jak delfin – ćwiczenie na odetkanie nosa
Kroki – pomiar postępów
W czasie ruchu
Przepona jest głównym mięśniem oddechowym. Przypomina ona kształtem kopułę, która oddziela naszą klatkę piersiową od brzucha. Oddychanie przy użyciu przepony nazywane jest oddychaniem torem brzuszny i taki sposób oddychania:
- zapewnia najefektywniejszą wymianę gazową doprowadzając powietrze do dolnych płatów płuc,
- uruchamia parasympatyczną gałąź autonomicznego układu nerwowego, przez co rozluźnia ciało i umysł,
- ruchy przepony masują organy wewnętrzne w brzuchu i pobudzają układ limfatyczny.
Układ limfatyczny, w przeciwieństwie do układu sercowo-naczyniowego, nie ma pompy. Węzły chłonne są zlokalizowane w częściach ludzkiego ciała, które ulegają naturalnemu ściśnięciu w wyniku ruchów części ciała. Ponad 60% węzłów chłonnych, które są połączone z żołądkiem, nerkami, wątrobą, trzustką, śledzioną, dużymi i małymi okrężnicami oraz innymi istotnymi organami znajdują się tuż pod przeponą. W związku z tym natura oczekuje, że będziemy używać przepony, aby usuwać odpady z tych ważnych narządów przez cały czas – dosłownie przy każdym oddechu, 24/7.
Zatem problemem podczas oddychaniem klatką piersiową jest między innymi stagnacja w układzie limfatycznym i gromadzenie się odpadów w ważnych organach znajdujących się pod przeponą. Sprawny układ limfatyczny pomaga bowiem również w usuwaniu toksyn z komórek tłuszczowych, a wtedy pośrednio zapobiega powiększaniu się cellulitu. Dr Shields w swoim badaniu “Limfa, gruczoły chłonne i homeostaza” (Shields, 1992) doniósł, że oddychanie przeponowe stymuluje oczyszczającą pracę układu limfatycznego poprzez wytwarzanie ujemnego ciśnienia, pociągając limfę przez układ limfatyczny. Zwiększa to szybkość eliminacji toksyn z narządów trzewnych o około 15 razy.
Najlepszym sposobem nauczenia się oddychania przeponowego jest leżenie na plecach ze zgiętymi nogami i świadome kierowanie strumienia powietrza do brzucha przy wdechu. Pomoże ci w tym poniższe nagranie.
Jedną z najprostszych, najbezpieczniejszych i najskuteczniejszych praktyk oddechowych jest świadoma obserwacja oddechu. Kiedy robisz wdech, po prostu bądź świadomy tego, że robisz wdech. Kiedy robisz wydech, bądź świadomy, że robisz wydech. Zwróć uwagę na naturalne pauzy podczas oddychania, zwłaszcza po wydechu, ale przy tym ćwiczeniu nie staraj się wstrzymywać oddechu.
Spróbuj wykonywać tę praktykę przez 10 min trzy razy dziennie. Pomoże ci ona uwolnić się od automatycznych myśli i emocjonalnych reakcji, dzięki czemu będziesz bardziej obecny i świadomy w codziennym życiu, twój umysł będzie spokojniejszy, a życie mniej stresujące. Praktyka ta jest bardzo pomocna zwłaszcza w momentach niepokoju czy złości. Niezależnie, czy jesteś w tej materii nowicjuszem czy weteranem, obserwacja oddechu jest metodą dla każdego.
Kiedy będziesz gotów zrobić krok dalej w obserwacji oddechu, spróbuj ćwiczenia zredukowanego oddechu, który jest podstawową praktyką metody Butejki:
Usiądź prosto.
Obserwuj ilość powietrza przepływającego przez nozdrza, umieszczając palec pod nosem w pozycji poziomej. Palec powinien znajdować się tuż nad górną krawędzią ust, wystarczająco blisko nozdrzy, abyś mógł czuć przepływ powietrza, ale nie aż tak blisko, aby przepływ powietrza został zablokowany.
Teraz weź lekki wdech powietrza do czubka nozdrzy. Na przykład weź tylko tyle powietrza, aby wypełnić swoje nozdrza i ani odrobiny więcej. Bierz odrobinę powietrza (około 1cm) z każdym oddechem.
Robiąc wydech udawaj, że twój palec to piórko. Wydychaj na palec tak delikatnie, aby piórko się nie poruszyło.
Kiedy robisz wydech, im czujesz cieplejsze powietrze, tym więcej oddychasz. Skoncentruj się na uspokojeniu oddechu, aby zmniejszyć ilość ciepłego powietrza, które czujesz na palcu.
Gdy zmniejszysz ilość ciepłego powietrza na palcu, zaczniesz odczuwać potrzebę lub chęć zaczerpnięcia powietrza.
Staraj się zachować tę potrzebę przez około 4 minuty. Powinna być znaczna, jednak niestresująca.
Potrzeba powietrza podczas tego ćwiczenia nie powinna być większa niż na końcu pauzy kontrolnej.
Pauza kontrolna
Pauza kontrolna (PK) jest testem oddechowym, który dostarcza informacji zwrotnych na temat twoich objawów i postępów w pracy z oddechem. PK mierzy czas, w którym możesz SWOBODNIE wstrzymać oddech PO WYDECHU.
Będziesz potrzebował do tego zegarka z sekundnikiem lub stopera.
- Weź mały, cichy wdech i mały, cichy wydech.
- Zatkaj nos palcami, aby zapobiec dostawaniu się powietrza do płuc.
- Policz, ile sekund minie, aż poczujesz pierwsze oznaki braku powietrza. Możesz także czuć, że twoja przepona mimowolnie drga lub napiera w dół w tym samym czasie.
- Uwolnij nos i zacznij przez niego oddychać.
UWAGA! Twój oddech po wstrzymaniu powietrza nie powinien być większy niż przed zrobieniem pomiaru. Powinieneś oddychać spokojnie i cicho. Jeśli twój oddech jest zakłócony, wstrzymywałeś go zbyt długo.
Co oznacza PK (czas swobodnego wstrzymania oddechu)?
Długość pauzy kontrolnej określa objętość oddechową, która warunkuje nasilenie twoich objawów wywołanych nadmiernym oddychaniem. Im większa objętość oddechowa, tym krótsza PK. Im dłuższa PK, tym bardziej dotlenione twoje ciało.
Jeśli PK wynosi mniej niż 10 sekund:
- Objawy astmy i problemy związane ze snem są poważne.
- Duszności, świszczący oddech i kaszel są często obecne w ciągu dnia oraz w nocy.
- Możesz również doświadczać innych objawów, takich jak nieżyt nosa, bóle głowy, bezsenność, letarg i trudności w koncentracji.
Względna objętość oddechowa wynikająca z tak krótkiego wstrzymania oddechu jest bardzo duża.
Jeśli PK wynosi mniej niż 20 sekund:
- Często obecne są objawy takie jak kaszel, świszczący oddech, duszności, astma wysiłkowa, przeziębienia, infekcje klatki piersiowej, chrapanie i zmęczenie.
- Kiedy PK jest krótka, a objętość oddechowa duża, prawdopodobnie doświadczasz również takich objawów jak: zmęczenie i ból głowy oraz jesteś podatny na częstsze przeziębienia, infekcje klatki piersiowej i kaszel.
Jeśli PK jest pomiędzy 20 a 40 sekund:
- Główne objawy astmy znacznie zmaleją a nawet ustąpią całkowicie, ale mogą pojawić się w reakcji na wyzwalacz objawów astmy.
- Wpływ wyzwalaczy jest wprost proporcjonalny do długości PK. Im dłuższa PK, tym łagodniejsza reakcja.
Ogólnie twój oddech powinien być o wiele spokojniejszy, nie powinieneś doświadczać nocnych epizodów czy astmy wysiłkowej, a prawdopodobieństwo wystąpienia przeziębienia czy infekcji klatki piersiowej będzie bardzo małe.
Jeśli PK wynosi ponad 40 sekund:
- Brak jakichkolwiek objawów.
- Będziesz czuć się zdrowo i doświadczysz dużej ilości energii, przejrzystości myślenia i swobodnego oddechu.
- By dokonać trwałej fizjologicznej zmiany konieczne jest utrzymanie przez 6 miesięcy porannej PK wynoszącej 40 sekund.
Zapamiętaj! Im krótsza PK, tym większa objętość oddechowa i tym ostrzejsze objawy astmy.
Zaniepokojony umysł nie może istnieć w zrelaksowanym ciele.
Edmund Jacobson
Jeśli praktykujesz metodę Butejki, wiesz że zredukowany oddech jest podstawą praktyki. Profesor Butejko powiedział kiedyś, że „redukcja wielkości oddechu poprzez relaksację mięśni oddechowych” opisuje całą metodę w jednym zdaniu.
Jednocześnie zredukowany oddech jest jednym z najbardziej wymagających ćwiczeń i czasami uczniowie odpuszczają je na rzecz łatwiejszej praktyki wstrzymywania oddechu, kroków czy ćwiczeń fizycznych. Podczas gdy wstrzymywanie oddechu i ćwiczenia fizyczne z oddychaniem przez nos bardzo szybko podnoszą ilość dwutlenku węgla, ciągła praktyka zredukowanego oddychania jest niezrównana jeśli chodzi o nauczenie ciała by zatrzymywało tak dużo CO2 jak to możliwe, nawet bez świadomej kontroli oddechu. Dodatkowo praktyka ta działa jak medytacja, wyciszając i harmonizując sympatyczną część układu nerwowego, co samo w sobie przynosi ogromne korzyści zdrowotne.
Niektórym udaje się opanować technikę zredukowanego oddechu szybciej niż innym, ale prawie wszyscy na początku doświadczają trudności. Jeśli praktyka zredukowanego oddechu sprawia ci trudność, zapomnij o tym ćwiczeniu na parę tygodni i skup się raczej na zrelaksowanym oddechu. Zrelaksowany oddech jest młodszym bratem zredukowanego oddechu. Jest to ta sama praktyka, ale bez redukowania oddechu. Daje nam ona solidną podstawę do późniejszej pracy ze zredukowanym oddechem.
Profesor Butejko celowo mówił o „redukcji wielkości oddechu poprzez relaksację mięśni oddechowych”. Chodzi o wszystkie mięśnie oddechowe, nie tylko przeponę. W celu opanowania metody Butejki niezbędna jest sztuka relaksacji całego ciała, a to jest dla wielu osób spore wyzwanie. Pełne rozluźnienie ciała stanowi duży problem współczesnego człowieka , który przeważnie doświadcza dominacji układu sympatycznego czyli stanu walki, ucieczki lub zamrożenia.
Jedną z prostszych i skuteczniejszych metod rozluźniających ciało jest progresywna relaksacja mięśni według Jacobsona. Polega ona na świadomym napinaniu poszczególnych partii ciała, gdyż po zwiększeniu napięcia mięśniowego łatwiej nam jest rozluźnić ciało. Poniżej instrukcja wykonania tej techniki.
Znajdź spokojne miejsce, w którym przez kilkanaście minut nikt nie będzie ci przeszkadzać. Przyjmij wygodną pozycję. Możesz ułożyć się na plecach lub usiąść na krześle. Ważne jest, byś czuł się komfortowo i miał prosty kręgosłup. Przez chwilę skup się na swoim ciele. Przeskanuj je uwagą od czubka głowy do stóp, zauważając jakie obszary są zmęczone lub napięte.
Teraz przenieś uwagę na oddech. Oddychaj miarowo, spokojnie, Poczuj jak brzuch spokojnie się unosi przy wdechu i powoli opada podczas wydechu.
W czasie całego ćwiczenia pamiętaj o przeponowym oddechu. Ćwiczenie polega na tym że w trakcie robienie cichego, spokojnego wdechu będziemy jednocześnie napinać poszczególne części ciała i potem wstrzymywać oddech oraz napięcie mięśniowe przez kilka sekund. Następnie wraz ze spokojnym wydechem rozluźniamy ciało. Najważniejsze jest to byś odczuł różnicę między stanem napięcia i rozluźnienia mięśni.
- Zacznij od stóp. Kiedy będziesz robić wdech, stóp pod siebie czując napięcie w podeszwach stóp. Teraz zrób wdech, napnij palce stóp i wstrzymaj oddech na 5-4-3-2-1 zrób wydech i rozluźnij ciało. Poczuj jak twoje stopy stają się zrelaksowane.
- Przenieś uwagę na swoje łydki. Z wdechem będziesz , zadzierając palce stóp w stronę kolan, odczuwając napięcie w okolicach goleni i pracę mięśni łydek. Teraz zrób wdech, dociśnij pięty do podłogi i wstrzymaj oddech na 5-4-3-2-1 i rozluźnij się z wydechem. Poczuj jak napięcie odpływa z twoich łydek.
- Skup się na udach. Robiąc wdech będziesz napinać mięśnie ud , tak jakbyś chciał utrzymać znajdujący się między nimi przedmiot i bardzo zależało ci, aby nie wypadł. Teraz zrób wdech, zaciśnij kolana i wstrzymaj oddech na 5-4-3-2-1. Z wydechem rozluźnij mięśnie ud i odczuj rozluźnienie ud.
- Teraz odczuj swoje pośladki. Robiąc wdech wstrzymaj oddech na 5-4-3-2-1 a następnie z wydechem rozluźnij się. Poczuj jak twoje pośladki rozluźniają się.
- Teraz przenieś uwagę do dolnych pleców. Przy wdechu będziesz . Poczuj wówczas pracę (ale nie dyskomfort) mięśni odcinka lędźwiowego. Teraz zrób wdech, wygnij plecy i wstrzymaj oddech na 5-4-3-2-1 i z wydechem rozluźnij się. Obserwuj doznania w dolnych plecach.
- Teraz przenieś uwagę do brzucha. Po wdechu będziesz tak, by pępek zbliżył się do kręgosłupa. Teraz zrób wdech, wciągnij brzuch i wstrzymaj oddech na 5-4-3-2-1 i z wydechem rozluźnij się. Odczuj pełnie rozluźnienie mięśni brzucha.
- Przenieś uwagę na klatkę piersiową. Będziesz tym razem robić wyjątkowo większy , by poczuć pracę mięśni międzyżebrowych, unoszących klatkę piersiową do góry i na boki. Teraz zrób wdech rozszerzając klatkę piersiową i wstrzymaj oddech na 5-4-3-2-1 i z wydechem rozluźnij żebra.
- Teraz przenieś uwagę do górnych pleców. Robiąc wdech będziesz do tyłu. Teraz zrób wdech, ściągnij łopatki i wstrzymaj oddech na 5-4-3-2-1 i rozluźnij się z wydechem.
- Teraz barki. Z wdechem uniesiesz , w stronę uszu jak przy wzruszaniu ramionami. Teraz napnij barki, wstrzymaj oddech na 5-4-3-2-1 i rozluźnij się, pozwalając opaść luźno barkom.
- Przenieś uwagę do łokci. Będziesz , naciskając łokciami na podłoże lub zbliżając je do boków ciała, by poczuć napięcie mięśni ramion. Zrób wdech, dociśnij łokcie do ziemi i wstrzymaj oddech na 5-4-3-2-1 . z wydechem wyprostuj łokcie i poczuj rozluźnienie ramion.
- Odczuj dłonie. Z wdechem będziesz zaciskać Zrób wdech, zaciśnij pięści i wstrzymaj oddech na 5-4-3-2-1 a następnie rozluźnij się. Obserwuj doznania w ciele w okolicach dłoni.
- Odczuj szyję. Robiąc wdech będziesz kierować delikatnie , zbliżając brodę w stronę mostka. Teraz zrób wdech, skieruj brodę do mostka i wstrzymaj oddech na 5-4-3-2-1 i z wydechem rozluźnij się, poczuj jak napięcie odpływa z szyi.
- Przenieś uwagę na kark. Robiąc wdech będziesz delikatnie , tak jakbyś spoglądał na sufit, skupiając się na napięciu w okolicy karku. Teraz zrób wdech, wstrzymaj oddech na 5-4-3-2-1 i z wydechem wróć do pozycji wyjściowej czując rozluźnienie karku i mięśni z tyłu głowy.
- Przenieś uwagę na twarz. Z wdechem uniesiesz wysoko brwi, czując jak twoje czoło się marszczy a mięśnie pod skórą się napinają. Teraz zrób wdech, zmarszcz czoło i wstrzymaj oddech przez 5-4-3-2-1, z wydechem rozluźnij się. Pozwól brwiom opaść i poczuj jak czoło staje się gładkie i zupełnie odprężone.
- Odczuj okolice nosa i oczu. Robiąc wdech zaciśniesz mocno . Teraz zrób wdech, zaciśnij powieki i zmarszcz nos i odlicz: 5-4-3-2-1, następnie z wydechem rozluźnij się i poczuj jak wygładza się nos, odczuj odprężenie mięśni wokół oczu.
- Poczuj szczękę. Z wdechem rozciągając twarz w grymasie podobnym do szerokiego uśmiechu. Teraz zrób wdech i poczuj jak napinają się policzki i mięśnie wokół ust. Wstrzymaj oddech i trzymaj to napięcie przez 5-4-3-2-1, z wydechem rozluźnij twarz i poczuj miękkość policzków i rozluźnienie mięśni wokół ust
- Odczuj język. Z wdechem Mocnotuż za przednimi zębami, skupiając się na napięciu w ustach i pracy języka. Teraz zrób wdech, dociśnij język do podniebienia wstrzymaj na 5-4-3-2-1 po czym z wydechem rozluźnij język. Oddychaj spokojnie, cicho, miarowo. Poczuj jak całe ciało staje się coraz bardziej rozluźnione i spokojne.
- Na sam koniec napniesz wszystkie partie ciała, nad którymi pracowałeś. Poczynając od stóp, przez nogi, pośladki, plecy, barki, łokcie, dłonie, kark i twarz napniesz wszystkie mięśnie ciała. Teraz zrób wdech, napnij całe ciało i wstrzymaj oddech przez 5 sekund -4-3-2-1 rozluźnij się z wydechem. Pozwól całemu ciału w pełni się zrelaksować, odpuścić. Poczuj spokój i głębokie odprężenie. Ciało jest ciężkie, bezwładne, a mięśnie całkowicie rozluźnione.
Zapamiętując ten stan relaksu i spokoju w ciele i umyśle, zacznij powoli poruszać palcami dłoni i stóp. Jeśli leżysz, zegnij kolana i powoli przetocz się na prawy bok. Kiedy będziesz gotowy otwórz oczy. Relaksacja dobiegła końca.
Upewnij się, że zarówno wdech i wydech robisz przez nos. Po napięciu i rozluźnieniu poszczególnych partii ciała daj sobie czas na uspokojenie oddechu i obserwację efektu rozluźnienia w ciele.
Dlaczego warto oddychać przez nos?
- Nos jest wyspecjalizowany do oddychania, usta są wyspecjalizowane do mówienia i jedzenia.
- Nos filtruje powietrze i działa jak klimatyzacja dla twojego mózgu.
- Nos wchłania z powrotem wilgoć z powietrza, które wydychasz. Pozwala to na zachowanie wilgoci w organizmie przez co nie odczuwasz pragnienia.
- Oddychanie przez nos podnosi ilość tlenku azotu (NO) w ciele, obniżając tym tętno i ciśnienie krwi. Tlenek azotu produkowany jest w zatokach przynosowych i dostaje się do organizmu tylko jeśli wdychasz powietrze przez nos.
- Oddychanie przez usta powoduje, że wygląda się mało inteligentnie – sprawdź w lustrze.
Oddychanie przez nos poprawia twój oddech o około 10%. Program oddychania metodą Butejki może poprawić twój oddech o kilkaset procent. Jednym z podstawowych warunków jest nauczenie się oddychania przez nos.
Co robić kiedy nos jest zatkany?
Nos zatyka się z powodu nadmiernego oddychania. By nie dopuścić do nadmiernej utraty dwutlenku węgla, organizm uruchamia różne mechanizmy obronne, między innymi zwiększając produkcję śluzu w klatce piersiowej, gardle i nosie. Często kończy się to chwilowym lub długotrwałym zatkaniem nosa, przez co zaczynamy oddychać przez usta. Organizm traci przez to jeszcze więcej dwutlenku węgla i uruchamia intensywniejsze wydzielanie śluzu. Błędne koło, które można zatrzymać zredukowanym oddychaniem, czyli metodą Butejki (Buteyko). Wcześniej jednak trzeba odblokować nos, a jest na to kilka sposobów.
Jeśli uważasz, że nie jesteś w stanie odetkać nosa (krzywa przegroda, polipy, chroniczny nieżyt nosa) zrób poniższe ćwiczenia i zobacz czy będziesz w stanie oddychać przez nos przez 1 min. Złota zasada mówi, że jeśli jesteś w stanie oddychać przez nos przez 1 min to potrafisz to robić przez całe życie.
Zacznij od pierwszego ćwiczenia. Ćwiczenia 2 i 3 są uzupełnieniem ćwiczenia 1.
Odblokowanie nosa (3-5 min) – ćwiczenie oddechowe metody Butejki / Buteyko
1. Usiądź prosto.
2. Weź mały wdech przez nos i zrób mały wydech. Jeśli twój nos jest całkiem zablokowany, weź mały wdech kącikiem ust.
3. Zaciśnij nos palcami i wstrzymaj oddech. Miej usta zamknięte.
4. Delikatnie kiwaj głową lub kołysz swoim ciałem, aż poczujesz, że nie możesz dłużej wstrzymywać oddechu. (Trzymaj nos zaciśnięty do momentu, gdy poczujesz silne pragnienie wzięcia oddechu.)
5. Kiedy będziesz musieć wziąć oddech, weź wdech przez nos i oddychaj przy zamkniętych ustach.
6. Uspokój swój oddech, tak szybko jak to możliwe.
7. Odczekaj 30 sekund i powtórz to ćwiczenie tyle razy, aż twój nos się odblokuje. Powinno to zająć od 3 do 5 minut.
Roztwór soli fizjologicznej na nieżyt nosa
1. Zagotuj szklankę wody i pozostaw do ostygnięcia do letniej temperatury
2. Dodaj ¼ łyżeczki dobrej jakości soli
3. Wlej trochę słonej wody do wnętrza dłoń i wciągnij ją jednym nozdrzem
4. Poczekaj chwilę, a następnie powtórz z drugim nozdrzem.
5. Kontynuuj naprzemienne wciąganie roztworu do raz do jednego, raz do drugiego nozdrza
6. Kiedy skończysz, delikatnie osusz nos. Intensywne wielokrotne wydmuchiwanie nosa nie tylko wiąże się z wdychanie dużych ilości powietrza, ale może też uszkodzić wewnętrzną wyściółkę nosa i przyczynić się do stanu zapalnego.
Jala neti – jogiczny sposób przepłukiwania nosa wodą
(nie należy stosować przy tendencjach do zapaleniu zatok oraz przed wyjściem na dwór w chłodny/wietrzny dzień)
Będzie ci potrzebny specjalny pojemnik nazywany neti pot. Najlepiej jeśli kupimy go w zestawie z miarką, by odmierzyć ilość soli na każde napełnienie neti pot wodą (używamy naturalnej soli morskiej lub kamiennej).
1. Napełnij pojemnik letnią, przegotowaną wodą i rozpuść w niej sól
2. Nachyl się nad zlewem pod kątem około 45°. Przechyl głowę tak, by jeden otwór nosowy był skierowany w dół.
3. Nie odchylaj głowy do tyłu.
4. Końcówkę wypełnionego roztworem soli neti pot włóż do otworu nosowego znajdującego się u góry. Nie powinna ona sięgać głębiej, niż na szerokość palca. Trzymając usta otwarte, przechyl neti pot tak, by roztwór wlał się do nosa. Pamiętaj tutaj, by oddychać przez usta, a nie przez nos. (sic! wyjątkowo tylko podczas tego ćwiczenia)
5. Pozwól, by roztwór soli przepłynął przez całą jamę nosową i wydostał się drugim otworem nosowym. Jeśli roztwór dostanie się do ust, nie połykaj go, tylko wypluj.
6. Na końcu delikatnie wydmuchaj nos, by usunąć z niego resztkę wody. Powtórz całą kierując neti pot do drugiego nozdrza. Użyj całej zawartości neti pot na jedną dziurkę od nosa. Na koniec zrób skłon i pozostań tak przez kilka minut, by cała woda spłynęła z zatok.
Co dalej?
Jeśli chcesz na stałe udrożnić nos i cieszyć się spokojnym oddechem oraz poczuć, jak to jest lekko, cicho i spokojnie oddychać, to warto na stałe zmienić swoje nawyki.
Pomocna będzie książka pt.: „Zamknij usta” P. McKeown. Dostępna w formie drukowanej oraz jako ebook, która przeprowadzi cię krok po kroku przez proces zmiany wzorców oddechowych, dzięki czemu odczujesz ogromną poprawę jakości życia.
Witaj!
Nazywam się Anna Ryczek i uczę lżej, lepiej, ciszej i spokojniej oddychać. Przeszłam ten proces już z wieloma osobami i za każdym razem chylę czoła przed prostotą i skutecznością metody Butejki.
Jeśli chciałbyś poprawić swoje wzorce oddechowe i poznać, czym jest prawidłowy i delikatny oddech, to zapraszam cię na prywatne konsultacje.
Szczegóły TUTAJ.
(na zdjęciu z moim nauczycielem P. McKeown)